Wat is uw eerste herinnering aan de Munt?

Charles Peugeot (CEO DS BeLux): Ik was nog maar net in België – om DS Automobiles hier te lanceren – toen een gemeenschappelijke vriend van Peter de Caluwe en mij me verraste met een bezoekje aan de Munt. Het was een recital van Christianne Stotijn en nadien gaf Peter me een rondleiding in de backstage, waar destijds het decor van Blauwbaards burcht werd voorbereid. Ik was al danig onder de indruk van de hele werking van de ateliers, en het etentje met Peter, Stotijn en het team was de perfecte afsluiter van een memorabele dag.

Wat was de laatste opera of het laatste concert dat u tot tranen toe wist te bewegen?

Zonder twijfel Mozarts Requiem, de uitvoering die ik in Salzburg zag. Dat is voor mij een van de opera’s die me de adem beneemt en me meevoert naar andere oorden. Die versie vergeet ik van m’n leven niet meer.

Hebt u ooit in een koor gezongen of een muziekinstrument bespeeld?

Ik zing enorm graag, maar tot in een koor heb ik het nooit geschopt. Aan de gitaar heb ik me weleens gewaagd, zij het dan zonder succes. Ik had wel het geluk dat mijn ouders me al op jonge leeftijd in contact hebben gebracht met verschillende muziekstijlen, waardoor ik al snel een heuse muziekliefhebber was.

Wat maakt de Munt zo bijzonder voor u?

Ik bewonder de vooruitstrevende programmatie van de Munt. Avant-gardistisch, dat is de perfecte omschrijving voor de vaak moedige keuzes die hier worden gemaakt. Het feit dat ook de kostuums in huis worden gemaakt, is een ontegensprekelijke troef. Meer nog, het zijn die twee zaken die ervoor zorgen dat de Munt tot ver buiten België geroemd wordt.

Waarom is opera (niet) de ultieme kunstvorm voor u?

Wat me elke keer weer frappeert, is dat moment dat op intense wijze gedeeld wordt door artiesten en publiek. Je moet altijd respect hebben voor de artiesten en actief meezoeken naar de boodschap die ze trachten over te brengen. Dat opera niet enkel het gehoor verwent, maar ook de andere zintuigen pleziert, zorgt er mee voor dat iedereen op een andere manier van het totaalpakket kan genieten. Zowel nieuwkomers als de grootste kenners kunnen hun gading vinden in de betere opera.

Waarom moeten ook jongeren vaker naar de opera gaan dan ze nu al doen?

Als jongeren de moeite zouden doen om naar de opera te gaan, maak ik me sterk dat de kans groot is dat ze aangenaam verrast zouden worden door een kunstvorm die verbazingwekkend veel weg kan hebben van de betere Netflix-film. Jongeren zouden met plezier vaststellen dat je naar opera kunt kijken zoals je een film bekijkt. Twee uur lang zit je in spanning en vergaap je je aan een meeslepend verhaal dat je in het beste geval ook over dingen doet nadenken. Openstaan voor die verrassing is de eerste stap.

Hoe ziet u de rol van cultuur in de huidige samenleving?

Cultuur is niet enkel een fundamenteel onderdeel van onze maatschappij, maar ook de essentie van datgene wat ons tot mens maakt. We streven – middels allerhande culturele uitingen – naar iets groter, iets dat ons overstijgt. Cultuur verenigt, cultuur verrast en doet ontdekken. Cultuur verheft ons en doet ons de samenleving nuanceren. Meer nog, cultuur zorgt ervoor dat je op een iets andere manier deelneemt aan de maatschappij en er ook jouw visie op kunt geven. De ene cultuurvorm bereikt een al iets groter publiek dan de andere, maar wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze de mogelijkheid bieden om te reageren op wat er op dat moment leeft in de maatschappij. Veel meer dan de vluchtige reacties op de sociale media is cultuur de reactie die ons als mens definieert en misschien wel het enige wat we hier zullen achterlaten voor degenen die na ons komen.

Wat is uw favoriete plek in de Munt?

De scène. Wie de Munt goed bekijkt, zal zien dat het hele gebouw in functie van het podium is gebouwd. Alles staat in het teken van de scène. Er zijn ruimtes waar de toeschouwers elkaar kunnen ontmoeten, er zijn kamers waarin de artiesten zich kunnen terugtrekken, maar de scène, dat is de plek waar de artiesten voor het voetlicht treden en de magie zich voltrekt.

Als u slechts een opera voor de eeuwigheid zou kunnen bewaren, welke zou dat dan zijn en waarom?

Die Zauberflöte van Mozart. En wel omdat het een heel populaire opera is. Als je er slechts eentje mag bewaren, moet je gaan voor een werk dat een zo groot mogelijke groep mensen aanspreekt. En Die Zauberflöte is zo’n opera die zowel jong als oud fascineert.

Als u zelf ooit een rol in een opera zou mogen spelen, welke opera zou dat dan zijn?

Als ik echt mag kiezen, ga ik resoluut voor de rol van Siegfried in de gelijknamige opera van Wagner. Kwestie van meteen deel uit te maken van een groots avontuur.